Training Log Archive: freddie

kleine test van de voet, kon het niet laten omdat het zo'n zalig weertje was (not!) in de gietende regen 3 toerkes op de finse piste afgewerkt, voet voelt nog pijnlijk aan, al wel minder dan bij de finse aflossing, maar nog steeds pijnlijk, al van bij de eerste kilometer :(

alternatieve activiteit > het zwembad van Lummen eens uitgetest.. Toen ik toekwam waren er toch 9 mensen ah zwemmen, op een gegeven moment is er een piek geweest van 12 zwemmers, die 3 redders hadden hun handen vol!
Ik zwem helemaal niet graag en mijn techniek trekt op niks, maar vond dat ik nog eens iets actief moest doen...

En dan zullen we maar verder rusten hè... heb ook besloten morgen niet naar Martelange te rijden, ik zou er toch niet deftig kunnen lopen, veel pijn aan overhouden en het dus alleen maar erger maken :(

Hopelijk word ik dan gauw beloond voor de rustweken!

Een poging ondernomen om eens te lopen na de weken volledige rust... Maar mijn vermoeden (had al wel eens 3 passen proberen te lopen in huis) werd direct bevestigd: van zodra ik begin te lopen, komt de pijn onmiddellijk terug opzetten bij elke landing van de rechtervoet. CRAP!

Bon, de wedstrijd dus... Aangezien mijn ploegmaat van vorig jaar (Luc B) niet beschikbaar was, een damesteam gevormd met Igna (aangezien Ritchie zijn rechterenkel er nog slechter aan toe is...). Finse Aflossing betekent postjes verdelen, wat al bij al vrij vlot ging, maar veel teams waren precies toch ook al vertrokken toen wij verdeeld hadden... Ze zouden misschien beter iets langer blijven zitten, want zoals elk jaar evenveel gedeklaseerde als geklasseerde ploegen omdat ze één of andere post vergeten. Verdeling bleek goed te zitten, Igna heeft een 3-tal minuten op mij moeten wachten, maar ik had me ergens vastgelopen op een privé omheining, en stelde vast dat ik een heel stuk most rondlopen. Principieel probeer ik hier geen doorgangen te vinden - ik zou graag onze sport nog lang willen blijven beoefenen in Vlaanderen - maar heb helaas wel 2 krapullekes met mijn eigen ogen door privé stukken zien lopen, die op de kaart met een niet-passeerbare omheining stonden aangeduid! SHAME ON YOU! (ik kende geen van beiden anders zou ik de namen hier zetten!)
Maar wat ik dus nog ontgoochelender vond was het gevoel in de voet... Van stap 1 schoot de pijn erin, en naar het einde toe had ik ook kramp in mijn kuit omdat ik de schokken in de rechtervoet probeerde te minimaliseren om minder pijn te hebben...


Achteraf gelukkig rap vergeten (of toch bijna) door de lekkere BBQ in goed gezelschap én de medaille en gratis ijsje dat we verdiend hebben door als eerste (en enige geklasseerde) damesploeg te finishen ;-)

Merci Igna voor het leuke teamwerk!