Training Log Archive: freddie

* Kale Duinen *

We waren niet zo blij met de starttijden (interval), Elisabeth 10.00, ik 10.02 en Sofie 10.04 terwijl de kaart "Kale Duinen" heet en onze wedstrijd maar liefst 7.8km vogelvlucht bedraagt.
Nuja, ik ging er toch van uit dat ik Eli niet zou zien. Sofie had echter een opvangprobleem voor Finn en Thor en heeft haar starttijd laten verlaten naar 11.08, en daar waren we beiden wel blij mee. Bij haar was het de dag voordien ook wat foutgelopen nadat ze me gezien had. Problem solved dus.

Na enkele posten komen we in zeer open terrein. Ik ben echt zuiver met mijn wedstrijd bezig omdat ik weet dat ik Elisabeth toch niet zal zien.
Het loopt best OK en ik zie inderdaad niemand van ons parcours (of ze wandelen).
Richting post 11 loop ik een heuvel op en wie staat er aan de andere kant van de heuvel in een geul? Elisabeth, met een zeer verdwaasde blik. Ze kijkt naar mij, ik loop de heuvel af en kijk naar haar. Ik snap er niks van, wat staat ze daar te doen? Gaat ze al naar 12 misschien? Ik kijk nog eens om, en ze kijkt me nog steeds na, aan de grond genageld. Ik ben in de war maar loop toch door want het moet nog wat verder zijn. Maar er is teveel zand, ik ben afgeweken. Tot ik het plots helemaal snap en de zandheuvel afloop. Bart Vdm staat daar en vraagt of ik dezelfde post moet hebben. Jep. Die was ook zijn kluts kwijt. Ik loop recht naar de post samen met Bart. Van Elisabeth geen spoor, ook niet als ik naar de volgende post loop (scherpe hoek in parcours)
Naar post 12 loop ik even in Barts slipstream en wijk af van mijn plan. Geen goed idee, want Bart is al lang niet meer te zien en ik weet niet 100% waar ik moet stoppen voor mijn post. Dan kijk ik om, en zie plots toch Elisabeth die een post knipt. Dju! net te ver gelopen!

De volgende post is de laatste in het open duinenstuk, en een makkie (aan de hoek van het bos), ik zie Elisabeth in de verte lopen maar geraak niet dichter. Bovendien zit ik precies wat aan mijn limiet qua snelheid en trap op mijn adem. Ik heb wel extra motivatie gepuurd aan de 'ontmoeting' met Elisabeth en hoop nog een podiumplaats in de wacht te slepen overall!
De volgende postjes in het bos verlopen wat moeizamer, ik kan me niet meer zo goed concentreren op de details van de kaart. Maar de boost blijft duren en ik probeer mijn tempo te behouden. Aan de voorlaatste post stopt de tijd (neutralisatie om baan over te steken) en als ik even omkijk voor ik het viaduct overga, zie ik tot mijn grote verbazing Elisabeth weer.
We gaan samen het viaduct over en lopen dan nog de schnitzel met dus opnieuw tijdsregistratie.

Het grappige is dat mijn brein blijkbaar na post 11 een 2minutenlink verkeerd gelegd heeft, en ik ben er dus de hele tijd van overtuigd dat ik 2' voor Elisabeth moet toekomen om haar te kloppen. Na de finish zeg ik dus nog tegen Elisabeth dat ik blij ben dat ik minder dan 2' achter haar ben. Tot zij me dus zegt dat ik haar wel geklopt heb :-D
(ik ben blijkbaar gewoon om ingehaald te worden ipv in te halen haha)

Heel content van mijn wedstrijd vandaag, ook niet zo veel na Sofie.
En dus : PODIUM gehaald met 2 superconcurrentes-vriendinnen!

Knie nadien pijnlijk maar TIJDENS niks gevoeld, licht zeurende achilles was alles, maar niet hinderlijk! En dat terwijl ik al lang geen 2 dagen op rij meer gelopen had. CONTENT!

Middle distance (4.4 vogelvlucht) Dan weet je dus dat het technisch is. Ik ben dan ook zeer rsutig van start gegaan, supergeconcentreerd en dat verloopt prima. Na een 5-tal posten haal ik 2 dames in. De 3 posten die daarop volgen versnel ik wat en de dames zijn al niet meer te zien.
Dan naar post 9 gaat het mis, ik snap het reliëf niet (Hoekie daar ook niet zei ie) en de dames komen terug. Naar post 10 bouw ik wat extra veiligheid in, check!
Post 11 verloopt weer minder vlekkeloos en de dames komen alwéér terug. Ik snel weg naar post 12 met hen in mijn zog, en het loopt volledig verkeerd. Ik zie écht niet meer waar ik ben en dan komt Sofie ook nog eens opdagen. 6' aan mijn broek (ik dacht toen welfs 7, maar had haar starttijd fout onthouden. Balen! Bovendien is zij ook volledig de kluts kwijt én ik zie de 2 dames met nog 2 anderen in hun zog in de verte al weglopen naar post 13, zonder een idee te hebben waar ze geknipt hebben. AAARGHHHH. Gelukkig komen Sofie en ik op een pad uit, en zo lukt het toch om ons te relocaliseren. We moeten echt op minieme afstand van die post gepasseerd zijn!
Sofie stuift ervan door, ik probeer me wat te motiveren om het ietwat langere stuk richting post 13 me wat aan haar tempo te spiegelen, al loop ik wat rechter en maakt Sofie een bochtje richting de post. Toch zie ik haar gewoon maar weglopen als ik er nog naartoe moet en dat was dan ook het laatste wat ik van haar zag. Enkele posten later, richting 17 heb ik terug het tragere groepje opgerold, en groot is mijn verbazing als ik aan 18 Sofie terug zie opduiken van achter me. De volgende post wijkt zij af, ik kom er recht op uit. De post daarna omgekeerd en Sofie is dus terug vliegen. Ik knip dan ook nog eens een foute post (er stond een cameraploeg, dus wilde niet de pineut zijn die aan een foute post stond te draaien haha!), ga dan nog naar de goeie en dan maak ik alwéér een foutje naar de voorlaatste en zie ik wéér één van die dames terug. Frustrerende 2e wedstrijdhelft dus!
Maar wél een hele mooie baanlegging op een prachtige kaart.

Uiteindelijk ben ik 4e. Meteen heb ik mijn motivatie voor dag 2: ik wil NIET de enige van de 4 Hoge Rielen '91 loopsters zijn die NIET op het podium staat.... Tandje bijsteken!

middellange Slok toer met Ashwyn aka the Marathon/Nipple Man, terwijl Latti, Miek en Driezie de Poggio niet konden missen...

note to self: dringend terug oefeningen achilles beginnen doen!

Fietstoerke naar de post en terug om een aangetekende op te halen.
Als een mens dan toch congé moet nemen om er te geraken tijdens hun zeer klantvriendelijke (not!) openingsuren, dan kunnen we maar beter op 't gemak met de fiets bollen, om nog wat beweging te hebben die goed is voor de knie!
Nog zeer pijnlijke buikspieren van zaterdag...